lunes, 18 de julio de 2011

Gaua eta ni- Benito lertxundi



Euskera.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua;
iluna eta biluzia. Ene ametsen garretan
dagoen bidean barna noa eta ene
oinak lurra ukitu orotan egundoko
aritza sortzen da.

Ez, zu ez zara ni bezelakoa, oi eroa;
ondarrean egin atza neunzera
oraindik ere atza begiratzen bait duzu.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua:
ixilla eta sakona. Eta ene bakardadearen
bihotzean ba da erditzen ari den
jainkosa bat, eta bertan zerua eta
infernua bat egiten dira.

Ez zu ez zara ni bezelakoa, oi eroa;
oraindik ere oinazeak ikaratzen bait zaitu
eta osinaren dei-kantak izitzen.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua:
basa eta ikaragarria; ene belarriak
menperatu herrien garraxiz eta ahaztu
lurren asperenez beterik bait daude.

Ez, zu ez zara ni bezelakoa, oi eroa;
oraindik ere zure ni ttipia laguntzat
daukazu eta ez duzu zure Ni haundiaren
adiskide izatea lortzen.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua:
bihotz-gogorra eta beldurgarria;
ene bularra garretan dauden
itsasontziek argitua bait dago
eta ene ezpainak hildako gudarien odolez bustiak.

Ez, zu ez zara ni bezelakoa, oi eroa;
oraindik ere zure bizki-arimaren
grinak dauzkatzu eta ez zara
bihunu zuhaurren lege bakarra.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua:
gatz eta piper ene itzalaren babesean
lo dagoen hura ardo birjinaz mozkortua
bait dago orain, eta jarraitzen didan
emakumeak bekatu egiten du alaiki.

Ez, zu ez zara ni bezelakoa, oi eroa;
zure arima zazpi toleseko oihaletan inguratua
bait dago eta ez deramazu bihotza eskuetan.

Zu bezelakoa naiz, oi gaua:
jasale eta grinatsua, ene bularrean
zimeldu musuzko hil-atorretan
ameka maitale hil bait daude obiratuak.Español

Soy como tú, ¡oh! Noche
Oscuro y desnudo. Sigo por el camino en llamas
que está sobre mis sueños y cada vez que mi pie
taca la tierra, brota allí un roble gigantesco.
No, tú no eres como yo, ¡oh! Loco.
Porque aún miras hacia atrás para medir la huella
que dejaste en la arena.
Soy como tú, ¡oh! Noche,
silencioso y profundo.
Y en el corazón de mi soledad hay una diosa
que está dando a luz un hijo, y en él
se tocan el Cielo y el Infierno.
No, tú no eres como yo, ¡oh! Loco.
Porque aún te estremeces ante el dolor
y la canción del abismo te espanta.
Soy como tú, ¡oh! Noche.
Salvaje y terrible, porque mis oídos están llenos
de los gritos de naciones conquistadas y de
suspiros de tierras olvidadas.
No, tú no eres como yo, ¡oh! Loco.
Porque aún tomas tu pequeño yo por
compañero y no logras ser amigo de tu yo gigantesco.
Soy como tú, ¡oh! Noche.
Cruel y temible, porque mi pecho está
iluminado por navíos en llamas, y mis labios
están húmedos con la sangre de guerreros asesinados.
No, tú no eres como yo, ¡oh! Loco.
Porque aún tienes deseos de tu alma gemela,
y no te has convertido en la única ley
para tí mismo.
Soy como tú, ¡oh! Noche.
Jovial y alegre.
Porque aquel que duerme bajo mi sombra está
ahora borracho con vino virgen, y aquella
que me sigue peca alegremente.
No, tú no eres como yo, ¡oh! Loco.
Porque tu alma está envuelta en el velo de las
siete dobleces, y no llevas tu corazón
sujeta en tu mano.
Soy como tú, ¡oh! Noche.
Paciente y apasionado,
porque en mi pecho, mil amantes muertos están
sepultados en mortajas de besos marchitos.

No hay comentarios: